معرفی الهه ویواسوات و الهه ویشنو – شاخه آدی تیاهای فرعی

به سومین و آخرین جفت از خدایان شاخه آدی تیاهای فرعی رسیدیم. در این مطلب می خواهیم شما را با الهه ویواسوات و الهه ویشنو آشنا کنیم و کمی بیشتر در مورد خصوصیات این دو الهه بدانیم. با ما همراه شوید.

معرفی الهه ویواسوات (Vivasvat)

آخرین جفت از آدی تیاهای فرعی، الهه ویواسوات و الهه ویشنو هستند. الهه ويواسوات تبلور اخلاق و منش راستی است. او حاکم خردمندی است که بر اعمال نیاکان نظارت دارد و خرد نیاکان از طریق او بر زمین نازل میشود.از این رو او را تجلی قوانین نیاکان، که همان مبانی و اصول اخلاقی است، دانسته اند. ریگودا او را پدر یاما (Yama پادشاه وادی نیاکان و ملک الموت) ذکر کرده و او را همانند دیگر آدی تیاها، فرزند کاشیاپا (Kasyapa) و آدیتی (Aditi) میداند. ارتباطات نسبی الهه ویواسوات در اساطیر ودایی بسیار مهم است. از یک سو او را پدر یاما میدانند و از سوی دیگر در کتاب حماسی مهابهارات، مانو (قانونگذار اول هستی و نخستین نیاکان بشر امروز) به عنوان فرزند او آمده (vivasvata Manu).اشوين ها (خدایان دو قلوی اسب سر)، رب النوع های کشاورزی که به عنوان پزشک وادی خدایان ذکر شده اند نیز از فرزندان الهه ويواسوات هستند. در جای دیگر، ریگودا او را پدر همه خدایان خوانده و آتش و باد را پیامبران او دانسته است. Saranyu (ابر)، دختر تواشتری (خدای شکل دهنده) همسر ویواسوات است.در کتاب اوستا از الهه ویواسوات با نام Vivahavant یاد شده و کتاب Sastra Dharma، در علم اخلاق و علم سیاست، نیز به او منسوب است.

معرفی الهه ویشنو (Visnu)

الهه ويشنو اصل نگاه دارنده و محافظ کائنات است، که از او به عنوان قانون کیهانی (Cosmic law) یاد می شود. لفظ ویشنو از ریشه ی vis به معنای گستردگی یا vs به معنای نفوذ کردن و داخل شدن، و با vish به معنای احاطه کردن اخذ شده است.گرچه الهه ویشنو از خدایان فرعی عهد ودایی است و مرتبه و منزلت چندانی در مقایسه با دیگر خدایان این عهد ندارد، ولی در علم الاساطير متأخر هندو به والاترین درجه ی موجود در مثلث خدایان ( ویشنو – برهما – شیوا ) دست می یابد. از صفات ویشنو که در اساطیر متأخر مورد تأکید قرار گرفته، سه گام با عظمت ویشنو است که دو گام از این سه گام قابل رویت است و گام سوم او ورای سیر پرواز پرندگان بوده و همچون چشمانی درخشان در افلاک نورافشانی میکنند. سه گام الهه ويشنو به سه وادی عالم وجود، یعنی زمین، فضای میانه و آسمان تعبیر شده است. بعضی از مفسرین ودایی، گام های ویشنو را به تجليات «نور»، «آتش»، «صاعقه» و خورشید، تشبیه نموده اند که این تقسیم بندی نیز خود به زمین، فضای میانه و آسمان باز می گردد. توصیف مفصل ويشنو و سه گام معروف او، در فصل تثليث هندویی، ذیل آوتار کوتوله (Vamana_avatara)، در همین نوشتار ذکر گردیده است.الهه ویشنو در عهد ودایی گاهی با ایندرا متحد میشود که همان اتحاد میان دانش و قدرت است. در یکی از داستان ها، ویشنو که قانون کائنات است به یاری ایندرا، که سلطان جهان و تجسم همان قانون است، می شتابد تا وریترای اهریمن (Vrta) را نابود کند.الهه ویشنو را ایندرای دوم (Upendra) یا برادر کوچک ایندرا (Indranuja) نیز می نامند. نام ویشنو در کتب پورانا و در کتاب Manu Smrti که نسبت به وداها بسیار متأخر است نیز آمده، ولی در این متون نیز به عنوان خدایی طراز اول مطرح نگشته است.به پایان بخش شاخه آدی تیاهای فرعی از خدایان گروهی آسمانی رسیدیم. با این بخش، مطالب مربوط به خدایان گروهی آسمانی نیز پایان یافت و بعد از این نوبت به آشنایی با خدایان فردی آسمانی می رسد.نشان کردن