در شانزدهین قسمت از آشنایی با الهه ویشنو به آواتار کریشنا (Krisna) به عنوان هشتمین تجلی از این الهه رسیدیم. اگر دوست دارید در مورد داستان ظهور این آواتار بدانید، در ادامه با ما همراه شوید.

آواتار کریشنا (Krisna) که پس از رام Rama، به عنوان تجلی هشتم ویشنو شناخته شده نیز در عصر سوم اساطیری Dvapara Yuga ظهور کرد. کریشنا مظهر عشق و خوشبختی، و نابود کننده رنج و اندوه است.

وی از محبوب ترین خدایان هند است که شیطنت های کودکی، عشق های خام و لجام گسیخته جوانی و جنگاوری ها و رشادت های ایام پختگی او، همه بر عشق و علاقه پرستندگان می افزاید. لفظ کریشنا همواره با خوشی و شعف مقارن است و نام او هنگامی که از ذهن عبادت کنندگان گذر کند، رنج و اندوه را می زداید و به جای آن نور و شادی جایگزین می گردد.

داستان ظهور آواتار کریشنا (Krisna)

داستان آواتار کریشنا و معشوقه اش رادا، افسانه عشق و دلدادگی، از خود گذشتگی و ایثار است و از داستان های لطیف ادبیات مذهبی هندو است که در قلب مردم این دیار جای خاصی دارد و همچون داستان های عاشقانه و زیبایی چون شیرین و فرهاد، و لیلی و مجنون، در میان عامه مردم این دیار مورد ستایش است.

آواتار کریشنا بانی مذهب عشق و محبت پر جذبه و التهاب، و مروج آیین عبادت عرفانی است. نوایی که از فلوت کریشنا خارج می شود، آوایی سحرآمیز است که شور عشق را در قلب دختران گاوبان دیار براج به غليان می آورد و در جذبه ی آن عشق چنان از خود بیخودشان می کند که خانه و زندگی و شئونات اجتماعی را نادیده می گیرند، مهر بدنامی را بر خود می پذیرند و سراسیمه به سوی او می شتابند.

و این نیست جز تمثيل سروش غیبی و دلدادگی عرفانی برای وصول به معبود. داستان زندگی کریشنا بسیار پیچیده است، چه در هر مقطع، شخصیتی متفاوت بر او عارض میشود. در کتاب مقدس «بهَگوَد گیتا»، آواتار کریشنا شخصیتی کاملا جدی است و قدرت فکری خدایی دارد.

خصایل او در این برهه قابل جمع با شرارت های کودکانه و شیطنت های ایام جوانی او نیست. بهر تقدير آنچه امروز بیشتر مورد عنایت پرستندگان دین هندو است همان شور و حال و صافی و بی آلایشی کودکی و جوانی اوست.