در اولین قسمت از آموزش آسترولوژی می خواهیم به سوال آسترولوژی چیست؟ پاسخ دهیم و قصد داریم و این علم پر رمز و راز را برای شما معرفی کنیم. اگر به نجوم و سیارات علاقه دارید، این سری از آموزش های وبسایت سینرژی با ناهید را حتما دنبال کنید.

در پیج اینستاگرام @synergy.astro مطالب و اخبار مختلفی در مورد موقعیت سیارات در روزهای آینده و تاثیر آن ها در زندگی مان منتشر می کنیم. حتما ما را دنبال کنید. هم اکنون علم نجوم دارای دو شاخه کاربردی با عملکرد متفاوت به نام های آسترونومی (Astronomy) و آسترولوژی (Astrology) است.

آسترونومی (نجوم) به بحث و بررسی درباره ماهیت و موقعیت سیارات، ستارگان و نیز سایر مشخصه های فیزیکی مربوط به آنها می پردازد یعنی با استفاده از قوانین ریاضیات ، علم فیزیک و هندسه، وضعيت سيارات و ستارگان مختلف را بررسی کرده و مشخصه هایی از قبیل موقعیت مکانی، اندازه و نحوه حرکت سیارات، فاصله آنها نسبت به زمین و نیز سایر مشخصات فیزیکی مربوط به آنها را کشف و بررسی می کند. بنابراین آسترونومی علمی است که جنبه “کاملا” طبیعی داشته و مبتنی بر قوانین شناخته شده علمی است.

آسترولوژی چیست؟

آسترولوژی چیست؟ آسترولوژی علمی است که به بررسی اثرات کواکب مختلف، به ویژه کواکب موجود در منظومه شمسی بر روی زمین و موجودات ساکن در آن می پردازد یعنی با بررسی نحوه حرکت کواکب هفتگانه در دایرة البروج و نیز وضعیت قرارگیری این کواکب نسبت به زمین، اثرات مختلف آنها را بررسی می کند. در آموزش آسترولوژی هم ما قصد داریم شما را با این مفاهیم آشنا کنیم.

به عبارتی می توان گفت که آسترولوژی اثرات ماورائی کواکب مختلف را بررسی کرده و در تقسیم بندی علوم و به نوعی در زمره علوم فرا طبیعی قرار می گیرد. به طور دقیق نمی توان برای پیدایش این علم، تاریخ دقیقی تعیین کرد ولی با شواهدی که در دست است پیشینه این علم به بیش از 5000 سال قبل بر می گردد.

بسیاری عقیده دارند که آسترولوژی یادگاری از مردم بابل و کلدانیان قدیم است چرا که آنها از قدیمی ترین اقوام پیشگام در این زمینه بوده و تبحر بسیار زیادی نیز در این علم داشتند و بعدها دانشمندان دیگر اقوام نیز از دانش کلدانیان استفاده زیادی کردند و از میان دانشمندان مسلمان کسانی که بیشترین تاثیرات را از دانش کلدانیان دریافت کردند می توان به ابویعقوب کندی و ابومعشر بلخی اشاره کرد.

در گذشته آسترونومی و آسترولوژی با یکدیگر تلفیق داشته و بهم وابسته بودند یعنی دانشمندانی که در علم نجوم فعالیت داشتند در هر دو این زمینه ها مطالعه و تحقیق می کردند و آموزش آسترولوژی و آسترونومی نیز در قالب یک علم ارائه میشد که این موضوع با بررسی آثار این دانشمندان به وضوح مشخص است، زیرا اغلب دانشمندان معروف نجوم از قبیل ابوریحان بیرونی، ابومعشر بلخی، خواجه نصیرالدین طوسی و دیگر بزرگان، علاوه بر آثار متعدد در باب هیأت و نجوم، در زمینه علم احکام نجوم نیز تالیفات زیادی داشتند که این خود دلیلی بر اهمیت این علم در گذشته است.

سبک های علم آسترولوژی

بسیاری عقیده دارند که عامل اصلی جدایی بین این دو شاخه نجوم به قرن 16 میلادی برمی گردد که کوپرنیک نظریه معروف خورشید مرکزی (Heliocentric) خود را ارائه کرد. نظریه کوپرنیک به این دلیل که پایه های علم آسترونومی را دگرگون ساخت باعث جدایی آسترولوژی و آسترونومی گردید زیرا قوانین آسترولوژی مبتنی بر نظریه زمین مرکزی بطلمیوسی (Geocentrie) بود و انطباق آن با نظریه خورشید مرکزی بسیار دشوار و دردسرساز بود، لذا آسترولوژرها ترجیح دادند که همچنان طبق میانی آسترونومی قدیم به تحقیقات خود ادامه دهند و آموزش آسترولوژی به شاخه ای جدا تبدیل شد.

امروزه علم آسترولوژی دارای دو سبک معروف به نام سبک هندی (vedic) و سبک غربی(Western) است البته سبک دیگری به نام سبک چینی نیز وجود دارد که نسبت به این دو از شهرت کمتری برخوردار است و اما آسترولوژی اسلامی از جمله سبک هایی است که متاسفانه امروزه به دلیل عدم توجه و نیز کوتاهی در امر تحقیق و تفحص درباره آن به دست فراموشی سپرده شده است.

با رواج سبک هایی چون سبک ودیک و سبک غربی در نقاط مختلف جهان و “اخيرا” در ایران، برخی از مراکز و سایتهای آموزشی اقدام به تدریس و آموزش آسترولوژی به علاقمندان این علم نموده اند، ولی نکته قابل تامل اینجاست که چرا باید در سرزمینی که زمانی خود در آسترولوژی صاحب سبک بوده و دانشمندان بزرگی را در این زمینه پرورش داده است، سبک های بیگانه و متعلق به دیگر اقوام تدریس گردد؟

هم اکنون بیشتر این مراکز در ایران سبک ودیک را به عنوان سبک اصلی آموزش آسترولوژی در نظر گرفته اند که “گاها” از لحاظ فلسفی و مذهبی نیز با فلسفه اسلامی در تناقض است، با وجود اینکه سبک ودیک یکی از سبک های مهم و قدرتمند آسترولوژی در جهان محسوب می شود ولی این موضوع دلیل برتری این سبک بر سبک اسلامی نیست.

سبک ودیک در آسترولوژی

هر چند از لحاظ شهرت سبک ودیک برتر از سبک اسلامی است که علت اصلی آن نیز وجود اساتید و دانشکده های معتبر آسترولوژی در هند و تبلیغات گسترده این سبک در نقاط مختلف جهان است، ولی آیا از لحاظ کارآیی نیز سبک ودیگ برتر از سبک اسلامی است ؟ در پاسخ باید عنوان شود که زمانی می توان به این سوال جواب قطعی داد که سبک آسترولوژی اسلامی و اصول و قوانین آن به طور کامل تدوین و جمع آوری گردد و سپس از لحاظ عملی با سبک ودیک مقایسه گردد.

ولی آنچه که با تحقیق از آثار دانشمندان اسلامی مشخص شده است این است که سبک اسلامی آمیخته ای از تجارب و اندیشه های ناب فرهنگ ها و سبک های معتبر آسترولوژی نظیر یونانیان، مصریان، کلدانیان و بابلیان، هندی ها و ایرانیان باستان است. لذا سبکی که دارای چنین ویژگی باشد “مطمئنا” از غنای خاصی در تعالیم خود برخوردار است و لزوم تحقیق و تفحص در مورد این سبک و استخراج اصول و قوانین آن از میان آثار و تالیفات دانشمندانش به خوبی احساس می شود.

بنابراین هنوز راه درازی برای شناسایی و استخراج تمامی اصول این سبک در پیش است و هنوز مطالب بسیار مهم و ارزشمندی در میان آثار منجمان بزرگ اسلامی نظير ابومعشر بلخی، ابوریحان بیرونی، عليشاه خوارزمی، محمد بن جریر طبری، محمد بن حسین رازی، خواجه نصیرالدین طوسی و دهها تن از بزرگان دیگر وجود دارد که جهت کشف و احیای دوباره این قوانین، نیاز به تحقیقات کارشناسانه توسط گروهی مجرب و اهل فن در این زمینه به خوبی احساس می شود.

لذا اگر زمانی چنین امری تحقق یابد می توان امیدوار بود تا آسترولوژی اسلامی بار دیگر جایگاه واقعی خود را پیدا کرده و به یکی از قدرتمندترین سبک ها برای آموزش آسترولوژی در جهان مبدل گردد.

برای دنبال کردن سایر آموزش های آسترولوژی ما، به صفحه آموزش رایگان آسترولوژی در وبسایت سینرژی با ناهید مراجعه کنید.

سوالات مرتبط: