معرفی مدیتیشن شاماثا و ویپاشیانا

مدیتیشن شاماثا و مدیتیشن ویپاشیانا دو مورد از محبوب ترین مراقبه های بودایی محسوب می شوند. در این مطلب قصد داریم این دو مدیتیشن و کاربرد هر یک را برای شما معرفی کنیم. برای آشنایی بیشتر با این دو مدیتیشن، به ادامه مطلب مراجعه کنید.

مراقبه بودایی از دو نوع اصلی به نام های شاماثا و ویپاشیانا تشکیل شده است. ما این اصطلاحات را به عنوان ذهن آگاهی و آگاهی ترجمه می کنیم، اما درک ریشه کلماتی که به خودی خود معنی زیادی دارند مفید است. شاماثا یک کلمه سانسکریت به معنای توسعه صلح است. در تبتی به آن شینه و در پالی ساماثا می گویند. ویپاشیانا کلمه سانسکریت یا vipassana در پالی یا lhakthong در تبتی است. لحک به معنی واضح و بند به معنای دیدن است، پس ویپاشیانا به معنای واضح دیدن است. ویپاشیانا نیز به طور کلی به عنوان بینش ترجمه شده است. تمام مراقبه بودایی به این دو نوع تقسیم می شود: شاماثا و ویپاشیانا.

درباره مدیتیشن شاماثا

مدیتیشن شاماثا توسعه صلح، رفاه یا آسودگی است. روشی که ما سهولت را توسعه می دهیم این است که ذهن به طور طبیعی روی موضوع خود متمرکز شود. وقتی ذهن در آرامش نیست، به اطراف می پرد، به چیزهای مختلف فکر می کند، یا به یک چیز فکر می کند و سپس برعکس، این یا آن. جالب است که وقتی ذهن روی یک شی متمرکز می شود، تمایل به آرامش دارد. یک آرامش و آرامش طبیعی از تمرکز حاصل می شود.

تفاوت مهم بین مدیتیشن ویپاشیانا و شاماثا این است که در حالی که شاماثا در تمرین بودایی ضروری است، تمرینی نیست که به خودی خود منجر به رهایی شود. منجر به یک حالت روانی آرام می شود. بودایی ها انحصار مراقبه شاماثا را ندارند. بسیاری از انواع مختلف مراقبه در سنت های دیگر بر تمرکز ذهن بر روی یک شی است. به عنوان مثال، در نماز، شما بر روی ایجاد آرزو یا آرزوی عبادی برای یک موجود الهی تمرکز می کنید. می‌توان گفت که شاماثا یک مسیر مراقبه معمولی یا عادی است، زیرا ذهن آگاهی در بسیاری از سنت‌ها انجام می‌شود.

شاماثا به عنوان پیشین ویپاشیانا

تمرکز ذهنی مهم است زیرا بدون پایه ای از آرامش، نمی توانید بینش را توسعه دهید. تصور کنید که بینش مانند شعله ای در باد است. اگر ذهن مشغول باشد، فقط این بینش را به باد می دهد. هیچ ثباتی وجود ندارد شاماثا مانند قرار دادن یک پوشش شیشه ای در اطراف شمع است تا شعله به طور پیوسته بسوزد. هنگامی که ذهنی ثابت، احساس آرامش و توانایی تمرکز داشته باشیم، برای مدیتیشن بینش یا ویپاشیانا در دسترس هستیم. بنابراین، ابتدا توسعه شاماثا معمولاً نحوه تمرین ما است.

درباره مدیتیشن ویپاشیانا

دو نوع تمرین ویپاشیانا وجود دارد، تحلیلی و غیر تحلیلی. مراقبه تحلیلی از عقل، ویژگی های ذهن منطقی، برای نفوذ به درک عمیق تر استفاده می کند. به عنوان مثال، ما می توانیم مراقبه ویپاشیانا در مورد ناپایداری جهان فیزیکی، خود و بدنمان داشته باشیم. این یک مراقبه مفهومی است، اما ما از مراقبه مفهومی برای توسعه بینش استفاده می کنیم. در این مورد، ممکن است این بینش را تجربه کنیم که چیزها آنقدر که ما فکر می کنیم واقعی، پایدار و دائمی نیستند. ما از تجزیه و تحلیل برای درک واضح تر واقعیت و ذهن خود استفاده می کنیم.

مدیتیشن تحلیلی، نوعی تمرین تفکر، روشی بسیار قدرتمند و مفید برای ایجاد بینش درباره جهان و ذهن ماست. اما خاص ترین قسمت ویپاشیانا ویپاشیانای غیرتحلیلی و غیر مفهومی است. در این نوع تمرین، شما از ذهن منطقی و متفکر فراتر می روید و بر ماهیت خود ذهن تمرکز می کنید.

شاماثا، ویپاشیانا و طبیعت ذهن

آموزه های بودایی چهار پایه ذهن آگاهی شامل ذهن آگاهی ذهنی است. این چهار پایه، دسته‌هایی از شاماثا یا تمرین ذهن آگاهی هستند. در تمرین ذهن آگاهی، هدف مراقبه ذهن و حرکت ذهن (افکار، احساسات و انرژی) است. ویپاشیانا یا مدیتیشن بینش، فراتر از ذهن آگاهی صرف، فراتر از مشاهده ذهن است. در این عمل، ما به دنبال ماهیت واقعی ذهن هستیم.

ماهیت واقعی ذهن چیست؟ برای درک کامل ویپاشیانای غیر مفهومی، باید آن را تجربه کنید. با این حال، ما می توانیم کیفیت اساسی بینش را درک کنیم. بینش، که در غیر این صورت به عنوان آگاهی شناخته می شود، واقعا توسعه نیافته است، اما به سراغ شما می آید. ذهن آگاهی، چه تمرکز بر یک شی یا نه، نیازمند تلاش به معنای قرار دادن ذهن در یک نقطه است. ذهن آگاهی به این معنا ساخته می شود. آگاهی را نمی توان ساخت. تمرین آگاهی بیشتر در مورد ایجاد یک محیط مساعد در ذهن شماست تا آگاهی بتواند پایین بیاید.

در ابتدا، «آگاهی نزولی» ممکن است انتزاعی به نظر برسد. اما همه ما بینش را در زندگی عادی خود تجربه کرده ایم. گاهی اوقات هنگام حمام، وقتی از خواب خوب بیدار می شوید، یا زمانی که به طور تصادفی به چیزی فکر می کنید، نوعی باز شدن وجود دارد. شما به نوعی حقیقت را درک می کنید که قبلاً نمی دانستید. از این نظر آگاهی به ما می رسد. آگاهی ذهنی است که بینش خود را تجربه می کند.

بر خلاف شاماثا، مدیتیشن ویپاشیانا منجر به رهایی می شود. این تعلیم خاص بودا است. مدیتیشن شاماثا پایه یا اساس رهایی است، اما ویپاشیانا چیزی است که در واقع وابستگی به خود، دیدگاه های اشتباه در مورد اینکه چه کسی فکر می کنیم هستیم و باورهای ما در مورد واقعیت را از بین می برد.

چگونه مدیتیشن شاماثا و ویپاشیانا را انجام دهیم؟

در حالت ایده آل، زمانی که در تمرین مدیتیشن مهارت بیشتری پیدا می کنید، شاماثا و ویپاشیانا با هم تمرین می شوند. برخی از افراد آموزش می‌دهند که شما ابتدا شاماثا را یاد می‌گیرید، سپس ویپاشیانا، و سپس آن‌ها را با چیزی ترکیب می‌کنید که شاماثا-ویپاشیانا نامیده می‌شود، تمرینی که ما در سفر به رفاه به آن اشاره می‌کنیم. اما اگر به درستی تمرین شود، ذهن آگاهی و آگاهی به طور طبیعی با هم جریان پیدا می کنند.

در مدیتیشن شاماثا که در آن شما فقط بر روی یک شی تمرکز می کنید، مانند شمارش هر یک از دم و بازدم، واقعاً شکاف یا فضای زیادی برای بینش وجود ندارد. در مدیتیشن خود در مورد طغیان، ذهن را بر روی نفسی که بیرون می رود متمرکز می کنیم و سپس رها می کنیم. این اجازه می دهد تا فضا به طور طبیعی تجربه شود، که ما آن را شکاف می نامیم. آن فضا از کیفیت آگاهی برخوردار است. این تمرین شما را با تجربه ویپاشیانا آشنا می کند.

بنابراین، شاماثا و ویپاشیانا از انجام یک شکل تمرین با هم سرازیر می شوند. شما هنوز نظاره گر نفستان هستید، دمیدنتان. فقط این است که شما بیشتر به شکاف عادت می کنید، بیشتر به تجربه کیفیت وسیع ذهن عادت می کنید. این رابطه بین شاماثا و ویپاشیانا است. در لحظه روشنگری، بودا هر دو را به کمال رساند. هم شاماثا و هم ویپاشیانا لازم است و یکدیگر را آگاه می کنند.